Tijdens reizen doe je veel inspiratie op en nou denk je misschien als je de titel leest, Albanië? Hebben ze daar ook mooie tuinen? Vast wel, maar wat ik op mijn reis door Albanië voornamelijk gezien heb was de overweldigende natuur die nog ruig, wild en onaangetast is door de mens. Tuinen heb ik niet bezocht, maar de natuur alleen al heeft mij ontzettend veel inspiratie gegeven.
We begonnen in de bergen, in het noorden van Albanië. Ze noemen de bergen de Albanese Alpen en dat is helemaal geen gekke naam, want de bergen doen ook een beetje denken aan de Alpen. Zoals de foto’s al laten zien wonen hier heel weinig mensen en is er volop natuur. Beukenbossen, naaldbossen, bloemenweides en droge rivierbeddingen domineren het beeld. De ruimte, de frisse lucht en de inspanning die het kost om over de bergpassen te klimmen maken je hoofd helemaal leeg. En dat betekent: ruimte voor nieuwe ideeën!
Albanië grenst aan twee verschillende zeeën de Adriatische zee en de Ionische zee. Beiden heel helder, maar de Ionische zee was mijn favoriet. Op de kiezelstranden daar kan je erg mooie stenen vinden en het water is zo blauw dat het bijna nep lijkt. Er zijn veel kleine en grotere stranden langs de kust en je hoeft niet lang te zoeken naar een rustig of zelfs verlaten strand. Echt genieten!
Naast alle natuur hebben we ook een paar eeuwenoude steden bezocht waaronder Gjirokastër en Berat. Deze steden, omringd door de bergen, waren erg mooi om te zien. In Gjirokastër hebben ze voor de daken van de oude huizen gebruik gemaakt van de lokale steensoort, waardoor de huizen bijzonder goed integreren in het omringende landschap.
Qua tuinen hadden ze in de steden en op het platteland vooral oog voor planten en bloemen die voedsel produceren. Eigenlijk geheel volgens de nieuwe eetbare tuin trend, terwijl het daar voornamelijk traditie en noodzaak is. Het grappige was dat je in de natuur planten tegen kwam die wij als Nederlanders vaak in de tuin hebben staan. Salie, vrouwenmantel en bijvoorbeeld venkel.
In de hoofdstad Tirana kwamen we in het nieuwe stadspark dat nog niet helemaal af is, maar nu al erg mooi. Daar hebben ze ervoor gekozen om als contrast tegen alle bebouwing een vrij wild stadspark te maken. Daarin staan bomen en planten die je in de landschappen van Albanië in het wild tegen zou kunnen komen. Op het grote plein liggen tegels van alle steensoorten die in het land te vinden zijn. Water loopt over de stenen en zo komen de prachtige kleuren van de stenen goed naar voren.
Albanië is qua oppervlakte ongeveer net zo groot als Nederland. Er wonen maar net iets meer dan 3 miljoen mensen en zijn er plus minus 750.000 bunkers te vinden. Dit bijzondere en lugubere onderdeel van de boeiende geschiedenis van Albanië doet je inzien dat het land moeilijke tijden gekend heeft. Voor mij was het bijzondere contrast tussen de bunkers en het omringende natuurschoon een inspiratiebron. Een contrast tussen iets wat door de mens gemaakt is (hard, statisch) en de altijd veranderende natuur.
Bergen, zee, steden en kastelen, alles bij elkaar een bijzondere reis die ontzettend leuk was en een bron van inspiratie!